تولید سازه ال اس اف بجین پارس
سازه LSF از فناوریهای نوین مورد استفاده در ساختمانسازی است. این سازه سبک، بارهای مرده ساختمانهای سنگین را به همراه ندارد. چنین ویژگیای، ترس و وحشت زلزله را کاهش میدهد. در مناطق زلزلهخیز، حفاظت از جان و مال افراد با روشهای جدید اهمیت بسیاری دارد.
اگرچه راهی برای مهار زلزله وجود ندارد اما میتوان با استفاده از فناوریهای نوین، خطرات ناشی از آن را کاهش داد. سازه ال اس اف با به حداقل رساندن بارهای پایه با استفاده از اجزای ساخته شده از فولاد گالوانیزه نورد سرد شده، مقاومت و طول عمر ساختمان را به حداکثر میرساند.
سازه LSF که مخفف عبارت LightWeight Steel Frame است، به سازههای پیش ساخته و سبک اطلاق میشود که معمولا در ساختمانهایی با طبقات کم (تا ۸ طبقه) استفاده میشوند. اگر تعداد طبقات از ۲ بیشتر شود، الزامات و پیشنیازهایی در سازه لازم خواهد بود. این الزامات هزینههای بالایی به سازنده تحمیل میکند.
سازه ال اس اف ابتدا در کارگاه تهیه شده و بعد به محل نصب منتقل میشود. سپس در محل برپایی سازه، به صورت خشک نصب میشود. هر سازه LSF دارای سه جز اصلی است:
● مقاطع فولادی جدار نازک (LGS) به عنوان سازه اصلی
● پنلهای گچی به عنوان پوشش داخلی سازه
● عایقهای حرارتی و صوتی
اتصال این اجزا به یکدیگر، سازه LSF را تشکیل میدهد.
در سیستم سازه ال اس اف، در دیوارهای باربر و غیرباربر دو جز مهم وجود دارد:
● استادها (پروفیل C) به عنوان ستونک
● رانرها (پروفیل U) به عنوان تیرک
این دو، وظیفه انتقال بارهای عمودی و جانبی به تکیهگاه را بر عهده دارند. برای اجرای هرچه سادهتر تاسیسات مکانیکی و الکتریکی، عموما از پروفیلهای C مشبک در سازه استفاده میشود.
مهمترین جز در ساخت سازه ال اس اف، ورقهای گالوانیزه فولادی نورد سرد شده هستند. این ورقها با استفاده از دستگاههای غلتک خاص نورد شده و در ابعاد مختلف عرضه میشوند.
تولید والپست | کارخانه وال پست
وال پست یکی از مهمترین بخشهای هر سازه است که نقش مهمی را در مقاومت آن ایفا میکند. از مهمترین ویژگیهای هر ساختمان، امنیت و مقاومت آن در برابر حادثههای احتمالی، مانند زلزله است.
یکی از بهترین اقدامات ممکن برای جلوگیری از تخریب دیوارهای ساختمان در هنگام زلزله، استفاده از وال پست یا نگهدارنده دیوار است، چرا که اکثر آسیبهای زلزله، به علت آوار شدن دیوارها رخ میدهد. پس راز استحکام دیوارها هنگام زلزله، وال پست است
وال پست عضوی است که میانقابها سازهای و غیر سازهای و تیغهها را به اسکلت ساختمان، برای مقاومت در برابر نیروهای جانبی باد و زلزله متصل میکند. میانقابها دیوارهایی هستند که به واسطه اتصال یا عدم اتصال آنها به سازه، نام آنها تغییر کرده و به 2 دسته میانقاب سازهای یا غیر سازهای تقسیم میشوند. تیغهها نیز دیوارهایی هستند که خارج از قابهای سازهای اجرا میشوند و نامگذاری آنها هیچ ارتباطی به ضخامت این دیوارها ندارد.
“وال پست که با نام وادار نیز شناخته می شود، با استفاده از کلاف هایی به شکل قائم یا افقی ساخته می شود. این محصول برای افزایش مقاومت سازه در برابر عوامل طبیعی مانند زلزله و حتی باد مورد استفاده قرار می گیرد.
از وال پست برای اتصال میانقاب های سازه ای و غیر سازه ای به اسکلت ساختمان، استفاده می شود. میانقاب ها، دیواره هایی هستند که بر اساس اتصال یا عدم اتصال آن ها به سازه به دو دسته تقسیم و نام گذاری شده اند. “
نقش اصلی وال پست (Wall Post) انتقال نیروهای وارد شده از باد، زمین لرزه و سایر عوامل محیطی دیوار به قاب سازهای و یکپارچه کردن دیوار در مقابل نیروهای خارج و درون صفحه است که نتیجه آن عدم رسیدن آسیب به دیوار و تخریب آن میشود. پس به عبارتی نقش نگه دارنده دیوار را ایفا میکند. نگهدارنده دیوار عضوی غیر سازهای است، اما اجرای آن در استحکام سازه به میزان زیادی موثر خواهد بود.
به طور کلی، زمانی که طول دیوار به بیش از 4 متر برسد، از وال پست یا وادار میانی نیز استفاده میکنند و هنگامی که ارتفاع سقف بیش از 3.5 متر باشد از وال پست افقی یا تیرک استفاده میشود. همچنین، اتصال میلگرد بستر در دیوار به وادار انتهایی و میانی دارای نکاتی است که باید به آنها توجه کنیم.
دقت داشته باشید که طبق پیوست ششم استاندارد 2800، باید یک لایه مش الیافی یا رابیتس بر روی وال پست برای جلوگیری از ترک خوردگی نازک کاری اجرا شود.
معمولا از این المان برای تحمل بارهای ساختمانی در شرایطی استفاده میشود که طول دهانه دیوار بزرگ باشد و به تیر کف/دال یا تیر سقف/دال متصل میشود.
بر اساس چهارمین ویرایش آییننامه ۲۸۰۰ ساختمان، صفحه ۱۰۳، حداکثر طول دیوارهای غیر سازهای بین دو کلاف قائم، بین ۶ متر تا ۴۰ برابر ضخامت آن دیوار بوده؛ حداقل نسبت ضخامت به ارتفاع ديوار غيرسازهاي نبايد از ۱/۳۰ كمتر باشد و حداكثر ارتفاع ديوار غير سازهاي از تراز كف نیز باید ۳.۵ متر باشد. در صورت تجاوز از این مقدار، باید دیوار غیر سازهای با استفاده از وال پست افقی و عمودی، مقید و محدود شود.
وال پست عمودی و وال پست افقی، هر دو از عناصر غیر سازهای یک ساختمان هستند که برای تحمل بارهای ساختمانی تعبیه میشوند؛ اما نحوه اجرای آنها متفاوت است و در جهتهای مختلفی قرار میگیرند.
وال پست عمودی در جهت عمودی ساختمان و به موازات ستونها قرار میگیرد و نقشی مهم در تحمل بارهای عمودی دارد. وال پست افقی مانند وال پست عمودی از المانهای مهم در طراحی دیوارها است؛ اما در جهت افقی و عمود بر ستونها اجرا شده و برای تحمل بارهای افقی ساختمان به کار میرود. در مناطق زلزلهخیز یا در معرض باد، از وال پست ترکیبی استفاده میشود؛ به این ترتیب که دو وال پست قائم و وال پست افقی در کنار هم قرار میگیرند تا ایمنی ساختمان بیشتر شود.
وال پست قدیمی نصب سخت و زمانبری دارد. همچنین، طول بال و گیرش کمتری نسبت به وال پستهای نسل جدید دارد. افزونبراین، استفاده از وال پستهای سنتی موجب بالارفتن وزن سازه و افزایش وزن مرده برای ساختمان میشود. در نتیجه، ساختمان هنگام زلزله متحمل فشارهای زیادی میشود. بنابراین بهتازگی اجرای وال پستهای قدیمی تقریبا منسوخ شده است.
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس
تولید سازه ال اس اف بجین پارس