مراحل الکتروگالوانیزه (روش سرد)

فرقی نمی‌کند که ورق ها به چه روشی (سرد یا گرم) روی اندود می شوند زیرا ابتدا باید ورق ها آماده شوند. سپس در مرحله اضافه کردن روی (zn) بعضی به وان روی مذاب می روند و بعضی دیگر پاشش روی بر سطح آن انجام می ‌شود. مراحل آماده سازی ورق ها برای الکتروگالوانیزه کردن عبارت است از:

آماده و پاکسازی ورق های فولادی: در اولین مرحله از الکتروگالوانیزه کردن باید سطح ورق یا نوارهای فولادی از هرگونه آلودگی و گرد و غبار پاک شوند. آن ها را شستشو داده و سپس خشک می کنند.

روغن زدایی با ماده اسیدی: ورق ها را در یک مخزن یا حمام اسیدی قرار می ‌دهند تا آلودگی های اضافی (روغن، گریس، زنگ زدگی) از سطح فلز کاملا پاک شوند.

اسپری آلیاژ مورد نظر: در این مرحله از الکتروگالوانیزه کردن آلیاژ روی (zn) روی سطح فلز اصلی یا مادر (فولادی، آهن، استیل یا…) اسپری می کنند. این فلز به همراه الکترولیت می باشد. پاشش اولیه ادامه می‌یابد تا به ضخامت 25 میکرون برسد.

در مرحله آخر الکتروگالوانیزه جریان برق (الکتریکی) به ورق داده می شود. یون های مثبت روی جابجا شده و بر روی ورق های فلزی می نشینند و به آن می چسبند. به عبارت دیگر به آن نفوذ می کنند.

کنترل کیفی: در مرحله پایانی تمام سطوح به لحاظ میزان چسبندگی، پوشش یکدست، ضخامت و ظاهر کاملا بررسی می شوند.

کاربرد ورق های الکتروگالوانیزه

کاربرد ورق های الکتروگالوانیزه در صنایع مختلف به شرح زیر می باشد:

• استفاده در صنایع خودروسازی و طراحی بدنه خودرو ها
• تولید پیچ، مهره و انواع سیم ها با روش گالوانیزاسیون
• ساخت اسکلت فلزی سازه ها و ساختمان های مدرن
• ساخت سیلو های ذخیره سازی
• صنعت راه سازی
• استفاده در بخش تولید انواع لوازم خانگی
• برق، الکترونیک و کامپیوتر
• استفاده در بخش مخابرات
• استفاده برای تولید انواع ورق ها با روش نورد سرد ( روش الکتروگالوانیزه برای پوشش و ضد زنگ کردن)
• ساخت بخش های فلزی برای محیط های باز مانند ایوان، بالکن، نردبان و… .

تفاوت ورق الکتروگالوانیزه (آبکاری سرد) با روش گرم

در روش الکتروگالوانیزه به روش سرد از محلول پاشی نمک و روی استفاده می شود. سپس جریان برق آن را بر سطح فلز تثبیت می‌کند. به عبارت دیگر هیچگونه گرمایشی وجود ندارد. در روش گالوانیزه گرم ورق های فلزی در وان روی مذاب قرار داده می‌ شوند.

در روش الکتروگالوانیزه سرد ضخامت لایه روی 25 میکرون است. در روش گرم ضخامت های متفاوتی وجود دارد. از 100 الی 130 میکرون متفاوت است.

ظاهری ورق الکتروگالوانیزه براق، شفاف و بسیار صاف است. در مقابل ورق گالوانیزه گرم سطحی کدر، مات و ناصاف دارد.  

از ورق های گالوانیزه گرم بیشتر برای محیط های باز و دارای رطوبت بالا استفاده می شود. مانند دکل های مخابراتی سازه های فلزی پل ها و… را می توان نام برد. از الکتروگالوانیزه سرد برای صنایعی که نیاز به ورق های نازک دارند مانند خودروسازی و لوازم خانگی ساخته می شوند. به عبارت دیگر در مکان هایی که عامل خوردگی و زنگ زدگی کمتر است استفاده می شود.

در روش الکتروگالوانیزه سرد یک پوشش فیزیکی بر سطح فلز ایجاد می‌ شود. در روش گالوانیزه گرم یک واکنش الکتروشیمیایی بین دو فلز اتفاق می افتد.

مزیت های استفاده از ورق الکتروگالوانیزه

• سطح ورق های فولادی تولید شده به روش الکتروگالوانیزه کاملاً یکدست است. تمام سطح ورق یا نوار فلزی ضخامتی کاملا یکدست دارند.
• میزان ضخامت روی در همه ابعاد کاملاً یکسان است (25 میکرون).
• هزینه ‌های کمتری برای نگهداری و تعمیر ایجاد می شود. همچنین طول عمر مفید ورق های فولادی را افزایش می دهد (20 الی 30 سال).
• در برابر زنگ زدگی و خوردگی ناشی از رطوبت مقاومت ایجاد می کند.
• تمام سازه ها و صنایعی که به این ورق ها نیاز دارند می توانند از ورق های الکتروگالوانیزه استفاده کنند. بنابراین محدودیتی در استفاده از این ورق ها ندارند.

نکته هم: نمی‌توان گفت که کدام یک از روش های گالوانیزه کردن برتری دارد. زیرا هر کدام از روش ها در صنایع مختلف و محیط های مختلف آب و هوایی استفاده می‌ شوند.

مجموعه بزرگ بجین پارس بهترین ها را در زمینه ورق های فولادی تولید می کند. هدف این شرکت توسعه ساخت و ساز های ایمن و پایدار می باشد.